El Ele Tutusmanin Gucu
Bir yaz gunu,plajda oturuyor, kumlarla oynayan
iki cocugu seyrediyordum.Her ikisi de deniz kiyisinda,
kapilariyla,kuleleriyle, tunelleriyle kocaman bir kale yapmakicin
beraberce haril haril calisiyorlardi. Kaleneredeyse tamamlanmisken,
buyuk bir dalga gelipkaleyi bozdu. Her sey, bir anda islak bir kumyiginina
donusmustu. Butun ugraslarinin bir andagozlerinin onunde yok oldugunu
goren cocuklarin gozyaslarina bogulmalarini bekliyordum. Amacocuklar
benisasirtti. Aglamak yerine, ikisi de kalkip el ele tutustular ve
gulerekkiyidan birazdaha uzaklasip yeni bir kale yapmayagiristiler.
Cocuklarin, o anda bana onemli bir ders ogrettiklerinifark ettim.
Yasamimizdaki her sey, yaratmak icinustunde cok zaman ve enerji
sarfettigimiz her karmasIkyapi, aslinda kumdan yapilmislardir. Sadece
baskainsanlarla kurdugumuz iliskiler ayakta saglam kalabilir.Er yada gec,
bir dalga gelip, kurmak icin yogun cabasarfettigimiz calismalari aninda
yikabilir. Boyle bir durumkarsisinda, sadece yaninda tutacak bir eli olan
insangulumseyebilir...
Rabi Harold
Kushner ©
Konu: (Küçük de olsa bir hikaye)El ele Tutmanın Gücü 
Perş. Ekim 04, 2007 9:45 am
